Myślę, że najcenniejszym z doświadczeń tego czasu jest wracanie na początku, czyli rzeczywistość tego, do czego jestem powołana jako kobieta. Czas bycia przy Bogu, który JEST – mimo wielu burz i ciemności w życiu, który wybiera i z tego, co po ludzku małe i słabe czyni nowe, dobre, piękne. A to, do czego Bóg zaprasza i powołuje, to aby stawać się przy Nim piękną i to piękno nieść tam, gdzie mnie posyła. Wierzę, że u Boga nie ma przypadków i że On widzi więcej i dalej, a mnie zaprasza do pełni zaufania i tego, aby dać Mu się poprowadzić.
Twoje informacje nigdy nie zostaną udostępnione osobom trzecim
